محرک های نرخ مبادله دلار استرالیا

استرالیا دارای نرخ مبادله شناور است، به این معنی که تغییرات در نرخ مبادله دلار استرالیا بر اساس تقاضا و عرضه دلار استرالیا در بازار ارز تعیین می شود. عوامل متعددی بر تقاضا و عرضه در این بازار تأثیر می گذارد. برخی از عوامل تأثیرات بلندمدت بر ارزش دلار استرالیا دارند، در حالی که برخی دیگر بر ارزش آن در دوره‌های زمانی کوتاه‌تر تأثیر می‌گذارند. این توضیح دهنده برخی از محرک های کلیدی نرخ مبادله دلار استرالیا را برجسته می کند. همچنین در مورد مداخله ارزی و شرایطی که در آن بانک مرکزی استرالیا (RBA) ممکن است تصمیم به مداخله در بازار ارز خارجی بگیرد، صحبت می کند.

نرخ مبادله ارزش یک واحد پول نسبت به ارزش یک ارز دیگر (یا گروهی از ارزها) است. به عنوان مثال، ارزش دلار استرالیا (AUD) نسبت به دلار آمریکا (USD) اغلب به اختصار AUD/USD گفته می شود. این اندازه گیری می کند که برای خرید یک دلار استرالیا چند دلار آمریکا لازم است. برای مثال، اگر نرخ مبادله AUD/USD 0. 75 باشد، این بدان معناست که 0. 75 USD (یا 75 سنت آمریکا) را می توان با پرداخت 1 AUD (یا 1 دلار استرالیا) مبادله کرد. زمانی که ارزش دلار استرالیا نسبت به ارز دیگر افزایش می یابد، «ارزش می یابد». وقتی ارزش آن کاهش می یابد، «استهلاک» می شود.(برای اطلاعات بیشتر در مورد اندازه گیری نرخ ارز و تأثیر آن بر اقتصاد استرالیا به توضیح دهنده: نرخ ارز و اندازه گیری آنها و توضیح دهنده: نرخ های ارز و اقتصاد استرالیا مراجعه کنید.)

رانندگان طولانی مدت

تفاوت نرخ بهره و جریان سرمایه

تفاوت نرخ بهره استرالیا تفاوت بین نرخ بهره در استرالیا و سایر اقتصادها را اندازه گیری می کند. تفاوت نرخ بهره محرک اصلی تقاضا و عرضه دلار استرالیا است. همچنین یک محرک مهم برای جریان سرمایه است که پولی را که برای مقاصد سرمایه گذاری به استرالیا وارد و از آن خارج می شود، اندازه گیری می کند.(به توضیح دهنده: تراز پرداخت ها مراجعه کنید.)

برای دلار استرالیا، تمرکز معمولاً بر تفاوت بین نرخ بهره استرالیا و نرخ بهره در اقتصادهای پیشرفته بزرگ مانند ایالات متحده (ایالات متحده آمریکا)، اروپا و ژاپن است. از آنجایی که تفاوت نرخ بهره محرک اصلی نرخ ارز است، تصمیمات سیاست پولی RBA نقش کلیدی در تأثیرگذاری بر نرخ ارز دارد.(به توضیح دهنده: انتقال سیاست پولی و توضیح دهنده: اوراق قرضه و منحنی بازدهی برای بحث در مورد چگونگی تأثیر سیاست پولی بر نرخ بهره و نرخ ارز مراجعه کنید.)

همه چیز برابر است ، افزایش نرخ بهره استرالیا باعث می شود نرخ ارز بالاتر از غیر از این باشد. اگر نرخ بهره استرالیا نسبت به نرخ بهره در ایالات متحده ، اروپا یا ژاپن افزایش یابد ، دارایی های استرالیا که سود خود را پرداخت می کنند (مانند اوراق قرضه دولتی) برای سرمایه گذاران خارجی و همچنین سرمایه گذاران استرالیایی که ممکن است در خارج از کشور سرمایه گذاری کنند ، جذاب تر می شوند. این امر به این دلیل است که این دارایی ها اکنون نرخ بهره بالاتری را نسبت به گذشته پرداخت می کنند. اگر سرمایه گذاران خارجی دارایی های استرالیا بیشتری را خریداری کنند ، پول بیشتری به استرالیا جریان می یابد. این منجر به افزایش تقاضا برای دلار استرالیا می شود. علاوه بر این ، اگر سرمایه گذاران استرالیا یا خارجی ترجیح دهند دارایی های استرالیا بیشتری را نسبت به غیر از این (به جای خرید دارایی های خارج از کشور) نگه دارند ، پول کمتری از استرالیا جریان می یابد. این منجر به کاهش عرضه دلار استرالیا می شود. هر دو افزایش تقاضا و کاهش عرضه دلار استرالیا از قدردانی در نرخ ارز دلار استرالیا حمایت می کنند.

در مقابل ، کاهش نرخ بهره استرالیا باعث می شود نرخ ارز پایین تر از موارد دیگر باشد. هنگامی که نرخ بهره استرالیا کاهش می یابد ، نسبت به نرخ بهره در سایر اقتصادهای پیشرفته ، دارایی های استرالیا برای سرمایه گذاران خارجی و سرمایه گذاران استرالیایی کمتر جذاب می شوند. تقاضا برای دارایی های استرالیا کاهش می یابد و منجر به کاهش تقاضا برای دلار استرالیا و افزایش عرضه می شود. هر دوی این عوامل منجر به استهلاک می شوند.

در حالی که دیفرانسیل نرخ بهره یک عامل مهم برای جریان سرمایه و دلار استرالیا است ، سایر عوامل همچنین برای سرمایه گذاران هنگام تصمیم گیری در مورد چگونگی تخصیص سرمایه گذاری خود ، مانند خطر سرمایه گذاری در استرالیا نسبت به سایر اقتصادها مهم است.

شرایط تجارت و قیمت کالاها

بین شرایط تجارت و ارزش دلار استرالیا در طی یک دوره زمانی طولانی رابطه نزدیکی برقرار شده است. شرایط تجارت نسبت قیمت صادرات به قیمت واردات را اندازه گیری می کند. به طور کلی ، افزایش شرایط تجارت با قدردانی از دلار استرالیا همراه است ، در حالی که کاهش در شرایط تجارت با استهلاک دلار استرالیا همراه است.

قیمت کالاها تأثیر زیادی در شرایط تجارت دارد (کالاها کالاهایی مانند سنگ آهن ، گاز طبیعی و محصولات کشاورزی هستند). این امر به این دلیل است که کالاها سهم زیادی از صادرات استرالیا را تشکیل می دهند و بنابراین حرکت در قیمت کالاها منجر به حرکت در قیمت صادرات می شود. به عنوان مثال ، افزایش قیمت سنگ آهن به طور معمول منجر به افزایش قیمت صادرات و افزایش شرایط تجارت می شود. قیمت صادرات کالاهای بالاتر به این معنی است که دلار بیشتر استرالیا برای خرید همان مقدار صادرات کالاهای استرالیا مورد نیاز است (به جعبه زیر در "قیمت و مقادیر تجاری" مراجعه کنید). این با افزایش تقاضا برای دلار استرالیا و قدردانی همراه است. در واقع ، دلار استرالیا اغلب به عنوان "ارز کالایی" گفته می شود.

قیمت کالاها و شرایط تجارت همچنین می تواند از طریق افزایش سرمایه گذاری بر اقتصاد استرالیا تأثیر بگذارد. با افزایش قیمت کالاها ، صادرکنندگان ممکن است تصمیم بگیرند که در گسترش ظرفیت تولید خود سرمایه گذاری کنند تا از قیمت های بالاتر صادرات استفاده کنند. این سرمایه گذاری به طور معمول از پول (سرمایه) که از خارج از کشور به استرالیا منتقل می شود ، تأمین می شود ، که از تقاضای دلار استرالیا پشتیبانی می کند و می تواند منجر به قدردانی شود.

در طول رونق سرمایه گذاری معدن ، افزایش بسیار زیاد قیمت کالاها از اواسط دهه 2000 تا 2013 منجر به ورود زیادی از سرمایه گذاری های خارجی برای کمک به گسترش ظرفیت تولید در بخش منابع استرالیا شد. دلار استرالیا در این دوره به میزان قابل توجهی قدردانی کرد و به رکورد بالایی از 1. 10 دلار در برابر دلار آمریکا در سال 2011 رسید. این نشان دهنده افزایش تقاضا برای دلار استرالیا و چشم انداز اقتصادی مثبت تر برای استرالیا نسبت به سایر کشورها بود.(به توضیح دهنده مراجعه کنید: استرالیا و اقتصاد جهانی - شرایط رونق تجارت برای بحث دقیق در مورد رونق معدن و چگونگی تأثیر شرایط بالاتر تجارت بر نرخ ارز و اقتصاد استرالیا.

تجارت بین المللی

دلار استرالیا نیز برای تسهیل تجارت بین المللی کالاها و خدمات خریداری و فروخته می شود. هنگامی که استرالیایی ها کالاها یا خدمات یا خدمات را به یک خریدار خارج از کشور صادر می کنند ، خریدار خارج از کشور دلار استرالیا را برای پرداخت صادرکننده خریداری می کند (با فرض اینکه صادرات به دلار استرالیا پرداخت می شود). در نتیجه ، افزایش تقاضا برای صادرات استرالیا همچنین باعث افزایش تقاضا برای دلار استرالیا در بازار ارز و قدردانی از دلار استرالیا می شود.

برعکس ، هنگامی که استرالیایی ها کالاها و خدمات و خدمات را از یک فروشنده خارج از کشور وارد می کنند ، وارد کننده استرالیا دلار استرالیا را برای به دست آوردن ارز خارجی برای پرداخت فروشنده خارج از کشور می فروشد. در این حالت ، هنگامی که استرالیایی ها نیاز به واردات بیشتر دارند ، عرضه دلار استرالیا در بازار ارزی افزایش می یابد و دلار استرالیا کاهش می یابد.

جعبه: قیمت و مقادیر تجارت - یک مثال

برای نشان دادن چگونگی تأثیر تجارت بین المللی بر تقاضای و عرضه دلار استرالیا ، یک صادرکننده استرالیا را در نظر بگیرید که 1000 واحد را به مشتری اروپایی می فروشد. قیمت صادرات 50 دلار در هر واحد است ، بنابراین ارزش کل صادرات 50،000 دلار است. فرض کنید که یک دلار استرالیا را می توان با قیمت 0. 60 یورو رد و بدل کرد.

مشتری اروپایی 50،000 دلار در بازار ارزی می خواهد و 30،000 یورو تأمین می کند.

اگر مشتری تصمیم گرفت فقط 800 واحد خریداری کند:

تقاضای دلار استرالیا به 40،000 دلار کاهش می یابد و مشتری 24000 یورو تأمین می کند.

اگر قیمت صادرات به 60 دلار افزایش یابد:

تقاضای دلار استرالیا به 60،000 دلار افزایش می یابد و مشتری 36،000 یورو تأمین می کند.

اگر دلار استرالیا به 0. 50 یورو کاهش یابد:

تقاضای دلار استرالیا 50،000 دلار باقی می ماند ، اما مشتری اکنون فقط 25،000 یورو تأمین می کند.

قیمت و تورم

نظریه خرید برابری قدرت (PPP) سطح نرخ ارز را به سطح قیمت بین اقتصادها متصل می کند. PPP نشان می دهد که با گذشت زمان ، نرخ ارز به گونه ای تنظیم می شود که هزینه یک سبد یکسان کالا و خدمات در هر دو کشور یکسان باشد. به عنوان مثال ، اگر کالاها و خدمات در استرالیا نسبت به همان کالاها در سایر اقتصادها گران باشند ، با گذشت زمان ، تقاضا برای کالاها و خدمات استرالیا باید کاهش یابد. این تقاضا برای دلار استرالیا را کاهش می دهد و باعث می شود دلار استرالیا کاهش یابد (همانطور که در بالا توضیح داده شد). ارزش پایین تر دلار استرالیا سپس قیمت کالاها و خدمات استرالیا را برای خارجی ها کاهش می دهد ، که اکنون برای خرید کالاها و خدمات استرالیا به ارز خود کمتر نیاز دارند. PPP اظهار داشت که این روند تعدیل باید اتفاق بیفتد تا زمانی که کالاها و خدمات استرالیا نسبت به سایر اقتصادها بیشتر گران نباشند.

برای دیدن نظریه PPP در عمل ، به مجله اکونومیست "شاخص بزرگ مک" نگاهی بیندازید. شاخص Big Mac نرخ ارز را در بسیاری از کشورها با قیمت نسبی یک همبرگر بزرگ مک مرتبط می کند ، کالایی که تقریباً در همه جای دنیا در دسترس است.

رانندگان کوتاه مدت

در طی دوره های کوتاه تر یا به صورت روزانه ، ارزش دلار استرالیا می تواند با عوامل مختلفی از جمله تغییر در احساسات و گمانه زنی ها از نزدیک حرکت کند.

ارزش دلار استرالیا حرکات در سایر بازارهای مالی و تغییر در "احساسات ریسک" را ردیابی می کند (چقدر سرمایه گذاران ریسک مایل به سرمایه گذاری خود هستند). به عنوان مثال ، اگر سرمایه گذاران احساس کنند که چشم انداز رشد اقتصادی نسبت به گذشته مثبت تر است ، آنها آماده خواهند شد تا خطر بیشتری را به خود اختصاص دهند. غالباً این همزمان با افزایش تقاضا برای دلار استرالیا است. سرمایه گذاران در سایر بازارهای مالی مشاهده می شوند که به روش های مشابهی برای تغییر در احساسات ریسک ، مانند بازارهای جهانی سهام پاسخ می دهند. این بدان معنی است که حرکات در نرخ ارز دلار استرالیا به طور گسترده ای از موارد مشاهده شده در بازارهای جهانی جهانی در نقاط مختلف در زمان پیروی کرده است. به طور معمول ، دلار استرالیا با افزایش قیمت در بازارهای سهام جهانی قدردانی می کند و با کاهش قیمت در بازارهای سهام ، کاهش می یابد.

سرمایه گذاران همچنین ممکن است به دلایل مختلف در مورد حرکات آینده در نرخ ارز حدس بزنند و دلار استرالیا را خریداری و بفروشند تا سود کسب کنند ، که این امر بر نرخ ارز تأثیر می گذارد.

عملکرد بازار و مداخله ارزی

رویکرد RBA به مداخله بازار ارز در طی 30 سال گذشته با بلوغ بازار ارز استرالیا تکامل یافته است. علیرغم داشتن نرخ ارز شناور ، RBA هنوز هم می تواند در بازار ارز مداخله کند. اگر بازار بی نظم یا ناکارآمد باشد ، یا اگر دلار استرالیا به شدت از ارزش دلالت بر اصول اقتصادی استرالیا سوء استفاده شود ، ممکن است این کار را انجام دهد. مداخله توسط RBA با گذشت زمان و هدفمندتر شدن کمتر شده است. RBA آخرین بار در سال 2007-08 در طول بحران مالی جهانی ، هنگامی که دلار استرالیا خریداری کرد ، در بازار ارز در سال 2007-08 مداخله کرد. این در پاسخ به شواهدی بود که استهلاک بزرگ و سریع در دلار استرالیا منجر به نوسانات بیش از حد در نرخ ارز شد. به عبارت دیگر ، بازار "ناکارآمد" بود.

اختلال عملکرد بازار ممکن است هنگامی رخ دهد که تغییرات شدید تقاضا یا عرضه باعث شود بازار دلار استرالیا "یک طرفه" شود. یک بازار یک طرفه بدان معنی است که تعداد فروشندگان به مراتب از خریداران برای دلار استرالیا یا برعکس فراتر می رود. در این محیط ، دلار استرالیا می تواند بی ثبات شود. یعنی می تواند خیلی سریع مقدار زیادی را قدردانی یا کاهش دهد. به عنوان مثال ، افزایش شدید عرضه دلار استرالیا به بازار ارز ممکن است ناشی از فروشندگان دلار استرالیا باشد که در یافتن خریداران با قیمت توافق شده مشکل دارند. در این مثال ، دلار استرالیا می تواند در مدت زمان کوتاهی با مقدار زیادی کاهش یابد.

مداخله ارزی توسط RBA می تواند با تعادل یک طرفه بازار به کاهش نوسانات و بهبود عملکرد بازار کمک کند. RBA ممکن است دلار استرالیا ، به طور معمول در ازای دلار آمریکا ، برای تأثیرگذاری و تقاضا در بازار ارز خریداری یا بفروشد. برای این منظور ، RBA مجموعه ای از ذخایر ارزی را مدیریت می کند.

برای سابقه مداخله RBA در بازارهای ارزی و شناور دلار استرالیا ، به مقاله بولتن RBA در مورد درک نرخ ارز و اینکه چرا آنها مهم هستند و سخنرانی فرماندار سابق استیونز در مورد دلار استرالیا: سی سال شناور مراجعه کنید.

مطالب موجود در این صفحه منوط به حق چاپ است و استفاده از آنها منوط به شرایط و ضوابط مندرج در اخطار حق چاپ و سلب مسئولیت است.© بانک مرکزی استرالیا ، 2001-2022. کلیه حقوق محفوظ است. بانک ذخیره استرالیا از مردمان جزایر بومی و تورس تنگه استرالیا به عنوان متولیان سنتی این سرزمین اذعان می کند و ارتباط مداوم آنها با کشور را تشخیص می دهد. ما احترام خود را به بزرگان آنها ، گذشته ، حال و در حال ظهور می پردازیم.