پرابلین باجپای بنیانگذار FinFix و Analytics Private Limited است. او بیش از 10 سال تجربه به عنوان کارشناس امور مالی، ارزهای دیجیتال و استراتژی تجارت دارد.
گوردون اسکات یک سرمایه گذار فعال و تحلیلگر فنی اوراق بهادار، آتی، فارکس و سهام پنی برای بیش از 20 سال بوده است. او یکی از اعضای هیئت بررسی مالی Investopedia و یکی از نویسندگان سرمایه گذاری برای برنده شدن است. گوردون یک تکنسین بازار خبره (CMT) است. او همچنین عضو انجمن CMT است.
مایکل لوگان یک نویسنده، تهیه کننده و مدیر تحریریه با تجربه است. او به عنوان یک روزنامه نگار به طور گسترده اخبار تجاری و فناوری را در ایالات متحده و آسیا پوشش داده است. او محتوای چند رسانه ای تولید کرده است که میلیاردها بازدید در سراسر جهان به دست آورده است.
فرصت های سرمایه گذاری امروزی محدود به جغرافیا نیست. اگر شیفته اقتصادهای نوظهور و رشد پررونق در بازارهای سراسر جهان هستید، ممکن است بخواهید در برخی از آنها سرمایه گذاری کنید.
برای بسیاری از سرمایه‌گذاران، خرید سهام خارجی به آنها اجازه می‌دهد تا با گسترش ریسک خود، تنوع بیشتری داشته باشند، علاوه بر این که آنها را در معرض رشد سایر اقتصادها قرار می‌دهد. بسیاری از مشاوران مالی، سهام خارجی را یک مکمل سالم برای سبد سرمایه گذاری می دانند. آنها تخصیص 5 تا 10 درصدی را برای سرمایه گذاران محافظه کار و تا 25 درصد را برای سرمایه گذاران تهاجمی توصیه می کنند.
خوراکی های کلیدی
- سرمایه گذاران می توانند از طریق ADR، GDR، سرمایه گذاری مستقیم، صندوق های سرمایه گذاری متقابل، ETF و MNC به سهام خارجی دسترسی داشته باشند.
- خرید سهام خارجی به سرمایه گذاران این امکان را می دهد که ریسک پرتفوی خود را متنوع کنند و علاوه بر آن در معرض رشد سایر اقتصادها قرار بگیرند.
- مشاوران مالی برای سرمایه گذاران محافظه کار 5 تا 10 درصد در معرض سهام خارجی و برای سرمایه گذاران تهاجمی تا 25 درصد را توصیه می کنند.
خطرات سرمایه گذاری خارجی
با این حال، سرمایه گذاری بین المللی جنبه منفی خود را دارد. از نظر نوسانات، بازارهای نوظهور به طور کلی دارای ریسک بیشتری هستند. آنها می توانند تغییرات چشمگیری در ارزش بازار تجربه کنند، و در برخی موارد، ریسک سیاسی می تواند ناگهان اقتصاد یک کشور را متزلزل کند. علاوه بر این، باید توجه داشت که بازارهای خارجی می توانند کمتر از بازارهای ایالات متحده تنظیم شوند و خطر دستکاری یا تقلب را افزایش دهند. است
سرمایه گذاران امروزی دسترسی فوق العاده ای به اخبار جهانی 24 ساعته دارند، با این حال خطر اطلاعات ناکافی از بازاری که اغلب هزاران مایل دورتر است نیز وجود دارد. این می تواند توانایی سرمایه گذار برای تفسیر یا درک رویدادها را محدود کند.
در نهایت، ریسک ارزی ناشی از تغییرات نرخ ارز در برابر ارز اصلی سرمایه گذار وجود دارد. البته ارزها هر دو طرف حرکت می کنند و همچنین می توانند به نفع سرمایه گذار باشند.
اگر به دنبال فرصت و ریسک سرمایه گذاری بین المللی هستید، شش راه برای به دست آوردن رشد در خارج از ایالات متحده وجود دارد.
1. رسیدهای سپرده گذاری آمریکایی (ADRs)
رسیدهای سپرده گذاری آمریکایی (ADRs) روشی مناسب برای خرید سهام خارجی است. شرکت‌های خارجی از ADR برای حضور در بازارهای ایالات متحده و گاهی افزایش سرمایه استفاده می‌کنند. یکی از نمونه ها، غول تجارت الکترونیک چینی علی بابا (BABA) است که در سال 2014 25 میلیارد دلار جمع آوری کرد (که در آن زمان بزرگترین عرضه عمومی اولیه بود) و ADR های خود را در بورس اوراق بهادار نیویورک (NYSE) فهرست کرد..
ADR ها می توانند ADR حمایت شده یا ADR بدون حمایت باشند و دارای سه سطح باشند.
- ADR های سطح 1 را می توان برای ایجاد یک حضور تجاری در ایالات متحده استفاده کرد، اما نمی توان از آنها برای افزایش سرمایه استفاده کرد. از آنجایی که آنها اسپانسر نیستند، فقط می توانند خارج از بورس (OTC) معامله کنند.
- ADR های سطح 2 می توانند برای ایجاد یک تجارت تجاری در مبادله ملی مانند NYSE استفاده شوند ، اما نمی توان از آنها برای جمع آوری سرمایه استفاده کرد.
- ADR های سطح 3 می توانند علاوه بر استفاده از آنها برای جمع آوری سرمایه ، در صرافی های ملی نیز لیست کنند.
هر ADR که یک شرکت خارجی صادر می کند ، یک سهم اساسی یا تعداد سهام اساسی را نشان می دهد. به عنوان مثال ، یک گروه Vodafone (VOD) ADR 10 سهم اساسی را نشان می دهد ، در حالی که ADR های سونی Corp (SNE) نشان دهنده زیربنای پایه 1: 1 هستند.
این ADR ها دقیقاً مانند سهام شرکت های داخلی ایالات متحده ذکر شده ، معامله و تسویه حساب می شوند. این امر آنها را به یک روش مناسب برای سرمایه گذار متوسط برای نگه داشتن سهام خارجی تبدیل می کند.
2. رسیدهای سپرده گذاری جهانی (GDR)
رسید سپرده گذاری جهانی (GDR) نوع دیگری از رسید سپرده گذاری است. یک بانک سپرده گذاری سهام شرکت های خارجی در بازارهای بین المللی ، به طور معمول در اروپا را صادر می کند و آنها را در دسترس سرمایه گذاران در داخل و خارج از ایالات متحده قرار می دهد. بسیاری از GDR ها به دلار آمریکا هستند ، اگرچه برخی از آنها به یورو یا پوند انگلیس هستند. آنها به طور معمول معامله می شوند ، پاک می شوند و به همان روش سهام داخلی تسویه می شوند.
GDR ها را می توان در بورس اوراق بهادار لندن و بورس لوکزامبورگ و همچنین در صرافی ها در سنگاپور ، فرانکفورت و دبی یافت. GDR ها معمولاً قبل از تجارت عمومی با سرمایه گذاران نهادی در پیشنهادات خصوصی قرار می گیرند.
3. سرمایه گذاری مستقیم خارجی
دو راه برای سرمایه گذاران برای خرید مستقیم سهام خارجی وجود دارد. شما می توانید یک حساب جهانی را با یک کارگزار در کشور خود مانند Fidelity ، E*Trade ، Charles Schwab و کارگزاران تعاملی باز کنید. گزینه دیگر باز کردن یک حساب کاربری با یک کارگزار محلی در کشور هدف است. به عنوان مثال ، پلت فرم تجارت Monex Boom مستقر در هنگ کنگ علاوه بر 11 بازار دیگر ، به سرمایه گذاران دسترسی به سهام هنگ کنگ می دهد.
مستقیم رفتن برای سرمایه گذار گاه به گاه مناسب نیست. هزینه های اضافی ، پیامدهای مالیاتی ، نیازهای پشتیبانی فنی ، نیازهای تحقیق ، تبدیل ارز و سایر عوامل مورد توجه وجود دارد. به طور خلاصه ، فقط سرمایه گذاران فعال و جدی باید در سرمایه گذاری مستقیم خارجی شرکت کنند.
سرمایه گذاران همچنین باید نسبت به کارگزاران کلاهبرداری که در تنظیم کننده های موجود در بازار خود ثبت نام نکرده اند ، مانند کمیسیون اوراق بهادار و بورس (SEC) در ایالات متحده ، محتاط باشند.
4- وجوه متقابل جهانی
سرمایه گذاران علاقه مند به کشف بازارهای جهانی هستند - اما هیچ دردسر زیادی نمی خواهند - می توانند برای یک صندوق متقابل که روی سهام بین المللی متمرکز است ، انتخاب کنند. سادگی یکی از چندین مزیت صندوق های متقابل است.
وجوه متقابل بین المللی متمرکز در انواع مختلفی از طعم دهنده ها ، از پرخاشگرانه تا محافظه کار است. آنها می توانند منطقه یا کشور خاص باشند. آنها می توانند یک صندوق فعال و یا یک صندوق شاخص منفعل باشند که شاخص سهام خارج از کشور را ردیابی می کند. اما مراقب هزینه ها باشید: صندوق های متقابل متمرکز در سطح جهانی می توانند هزینه و هزینه بالاتری نسبت به همتایان داخلی خود داشته باشند.
5. صندوق های مبادله ای (ETFS)
یک صندوق بین المللی مبادله ای روش مناسب برای دسترسی به بازارهای خارجی به سرمایه گذاران ارائه می دهد. انتخاب صندوق مبادله ای مناسب (ETF) می تواند ساده تر از ساخت سبد سهام توسط خودتان باشد.
برخی از ETF ها در معرض چندین بازار قرار دارند ، در حالی که برخی دیگر روی یک کشور واحد تمرکز می کنند. این صندوق ها تعدادی از دسته های سرمایه گذاری مانند سرمایه گذاری در بازار ، منطقه جغرافیایی ، سبک های سرمایه گذاری و بخش ها را پوشش می دهد.
ارائه دهندگان برجسته ETF عبارتند از iShares by BlackRock، State Street Global Advisors، Vanguard، FlexShares، Charles Schwab، Direxion، First Trust، Guggenheim Investments، Invesco، WisdomTree و VanEck. قبل از خرید یک ETF بین المللی، سرمایه گذاران باید هزینه ها و کارمزدها، نقدینگی، حجم معاملات، مسائل مالیاتی و دارایی های پرتفوی را در نظر بگیرند.
6. شرکت های چند ملیتی (MNCs)
سرمایه گذارانی که از خرید مستقیم سهام خارجی راحت نیستند، و حتی کسانی که نسبت به ADR ها یا صندوق های سرمایه گذاری متقابل محتاط هستند، می توانند به دنبال شرکت های داخلی باشند که بخش قابل توجهی از فروش را از خارج از کشور به دست می آورند.
شرکت های چند ملیتی (MNC) برای این منظور مناسب ترین هستند. این می تواند به معنای خرید شرکت کوکاکولا (KO) یا مک دونالد (MCD) باشد که هر دو بخش عمده ای از درآمد را از عملیات جهانی به دست می آورند. این یک رویکرد در پشتی است و تنوع بین المللی واقعی را ارائه نمی دهد، اگرچه به سرمایه گذاران در معرض دید بین المللی می دهد.
خط پایین
آگاهی از شرایط سیاسی و اقتصادی در کشوری که در آن سرمایه گذاری می کنید برای درک عواملی که می توانند بر بازده شما تأثیر بگذارند ضروری است. مثل همیشه، سرمایه‌گذاران باید بر اهداف سرمایه‌گذاری، هزینه‌ها و بازده‌های احتمالی تمرکز کنند و این عوامل را با تحمل ریسک خود متعادل کنند.
