در حال ظهور آسیا ، که شامل چین ، کامبوج ، اندونزی ، فیلیپین ، هند ، تایلند ، ویتنام و مالزی است ، انتظار می رود با توجه به مشخصات جمعیتی مطلوب ، توسعه قوی کلاس مصرف کننده ، یکی از جذاب ترین مناطق بازار در حال ظهور در طی دو دهه آینده باقی بماند.، تحول دیجیتال ، شهرنشینی سریع و اتخاذ تکنولوژیکی.
موضوع مشترک در این منطقه متنوع ، مسیر رو به رشد شاخص های کلیدی اجتماعی و اقتصادی است. طی دو دهه گذشته ، بازارهای نوظهور در آسیا از سایر اقتصادهای نوظهور پیشی گرفته اند ، در حالی که هند ، چین ، کامبوج و ویتنام میانگین سالانه رشد تولید ناخالص داخلی واقعی بیش از 6 ٪ بین سالهای 2000 و 2020 را تجربه می کنند.
و اگرچه آسیای نوظهور هنوز راه طولانی برای دستیابی به کشورهای مستقر دارد ، ما معتقدیم که چشم اندازهای بلند مدت منطقه همچنان مثبت خواهد بود زیرا در حال توسعه بازارهای آسیا بر بازسازی ، نوسازی و بازیابی حرکت رشد آنها متمرکز است. این راهنما هفت بازار برتر در حال ظهور در آسیا را نشان می دهد که اگر می خواهید به این منطقه گسترش دهید ، باید به آنها توجه زیادی کنید.
فهرست
بازارهای برتر در آسیا به تعداد
در جدول زیر مروری بر رتبه های مهم اقتصادی ذکر شده در مقاله ارائه شده است:
| کشور | تولید ناخالص داخلی توسط کشور (میلیون دلار آمریکا) (2022) | سهولت انجام کار (2020) | گزارش رقابت جهانی (2019) | شاخص نوآوری جهانی (2021) |
|---|---|---|---|---|
| چین | 19،911،593 | 31 | 28 | 12 |
| هندوستان | 3،291،398 | 63 | 68 | 46 |
| اندونزی | 1،289،295 | 73 | 50 | 87 |
| مالزی | 439،373 | 12 | 27 | 36 |
| تایلند | 522،012 | 21 | 40 | 43 |
| فیلیپین | 411. 978 | 95 | 64 | 51 |
| ویتنام | 408. 947 | 70 | 67 | 44 |
| کامبوج | 28،020 | 144 | 52 | 109 |
چین
چین بزرگترین اقتصاد نوظهور بازار محور جهان را دارد که شامل مدیریت اقتصادی از طریق مقررات صنعتی و ابتکارات پنج ساله استراتژیک است. اقتصاد چین متشکل از شرکتهای متعلق به دولت ، مشاغل مالکیت مختلط و یک بخش خصوصی گسترده است. همچنین برای مشاغل خارجی باز است.
دولت اصلاحات اقتصادی را در سال 1978 آغاز کرد ، که باعث شد چین سریعترین اقتصاد بزرگ جهان شود و میانگین رشد بیش از 10 ٪ در طی 30 سال گذشته باشد.
در سال 2021 ، تولید ناخالص داخلی چین 17. 7 تریلیون دلار (114. 4 تریلیون یوان) بود که از نظر یوان 8. 1 ٪ از سال گذشته رشد می کند و بدین ترتیب از اتحادیه اروپا فراتر رفت. طبق اعلام صندوق بین المللی پول (IMF) ، تولید ناخالص داخلی چین (اسمی) و تولید ناخالص داخلی (PPP) درآمد سرانه به ترتیب در سال 2020 به ترتیب 59 و 73 در رتبه 59 و 73 قرار گرفت.
چین در گزارش رقابت جهانی و 31 در سهولت انجام شاخص تجارت در بین کشورهای "بسیار آسان" در رتبه 28 قرار دارد. این کشور همچنین در سال 2021 ، سوم در آسیا و اقیانوسیه در شاخص نوآوری جهانی قرار گرفت و در بین کشورهایی که بیش از 100 میلیون نفر جمعیت داشتند ، دوم شد. این تنها اقتصاد با درآمد متوسط و تازه صنعتی در 30 تیم برتر است.
چشم انداز چین
چین قرار است در سالهای آینده به یک بازیکن بین المللی حتی با تأثیرگذارتر تبدیل شود. براساس یک تخمین ، چین تا سال 2028 به عنوان بزرگترین اقتصاد جهان در تولید ناخالص داخلی اسمی ، ایالات متحده را پیشی خواهد گرفت. برای دستیابی به این هدف ، ابرقدرت آسیایی اهداف خود را در برنامه پنج ساله فعلی خود ، که شامل شتاب توسعه فنی است ، تحریک می کند و باعث تحریک سرمایه گذاری خصوصی می شود.، و افزایش اهمیت مصرف داخلی. احتمالاً تورم پایین خواهد ماند و اجازه می دهد سیاست پولی مسکونی تر باشد.
هند
تأسیس هند به عنوان یک بازار در حال ظهور پس از جهانی سازی تجارت و سایر اصلاحات اقتصادی قابل توجه در سال 1991 به وجود آمد و از آن زمان ، اقتصاد هند به طور پیوسته با نرخ نسبتاً بالایی رو به افزایش است. در دهه گذشته ، به طور متوسط 7. 1 ٪ ، با نوسانات گاه به گاه ناشی از چالش های شدید اقتصادی و اجتماعی.
امروز ، هند ششمین اقتصاد بزرگ جهان از نظر تولید ناخالص داخلی اسمی (232. 15 تریلیون دلار / 3. 12 تریلیون دلار آمریکا) ، از نظر خرید برابری قدرت ، سوم بزرگ است و طبق داده های وزارت امور اقتصادی ، خارجی هند خارجی هند است. ذخایر مبادله از تاریخ 28 ژانویه 2022 به 634. 287 میلیارد دلار رسیده است. طبق چندین تحلیل ، نرخ رشد هند در طی چند دهه آینده 8 ٪ تثبیت خواهد شد و بنابراین آن را به عنوان سریعترین اقتصاد جهان تبدیل می کند.
این رشد اقتصادی بلند مدت این کشور استثنایی در درجه اول به دلیل گسترش بخش های خدمات و تولید ، ناشی از صادرات و سرمایه گذاری های خارجی ، یک جمعیت جوان و به طور مداوم در حال رشد در سن کار و طبقه متوسط در حال گسترش است که منجر به ادامه بازار مصرف کننده می شود. انبساط
چشم انداز هند
براساس برآورد گروه مشاوره بوستون ، انتظار می رود هند تا سال 2025 به سومین اقتصاد بزرگ مصرف کننده تبدیل شود و پیش بینی می شود مصرف به 4 تریلیون دلار به دلیل تغییر در رفتار مصرف کننده و الگوهای خرج باشد. همچنین به احتمال زیاد از ایالات متحده به عنوان دومین اقتصاد بزرگ جهان در خرید برابری قدرت (PPP) تا سال 2040 پیشی خواهد گرفت.
اندونزی
اقتصاد در حال ظهور اندونزی با سیستم های مالی نسبتاً پیچیده ، منابع طبیعی غنی و متنوع ، تورم کنترل شده ، ثبات سیاسی و افزایش یافته ، چهره های جمعیتی جوان به طور برجسته بر رادارهای سرمایه گذاران. به راحتی می توان فهمید که چرا: کشوری با بیش از 277 میلیون نفر ، نرخ رشد تولید ناخالص داخلی حدود 5 ٪ در سال و یک بازار مصرف کننده طبقه متوسط و در حال رشد چشمگیر است.
اندونزی در سال 1997 از نظر سیاسی و اقتصادی به شدت در اثر بحران مالی آسیا آسیب دید. با این حال ، از آن زمان به پیشرفت چشمگیری رسیده است. اکنون بزرگترین اقتصاد جنوب شرقی آسیا و عضو G20 است ، جایی که این سومین اقتصاد سریع در حال رشد است که فقط هند و چین را دنبال می کند.
طی چند دهه گذشته ، اقتصاد این کشور از اینکه به شدت به کشاورزی متکی به اقتصاد متعادل تر است که باعث کاهش اعتماد تاریخی آن به صادرات اولیه می شود ، تغییر کرد. عامل اصلی اصلی اقتصاد ، مصرف داخلی خصوصی است که توسط یک بازار بزرگ با طبقه متوسط در حال رشد تقریباً 70 میلیون نفر (55 ٪ تولید ناخالص داخلی) تحریک می شود.
چشم انداز اندونزی
برنامه ریزی اقتصادی اندونزی مبتنی بر یک استراتژی توسعه 20 ساله است که از سال 2005 تا 2025 در نظر گرفته شده است. هدف اصلی آن افزایش بیشتر اقتصاد اندونزی با افزایش سرمایه انسانی و رقابت جهانی آن است. پیش بینی می شود این کشور تا سال 2045 با درآمد سرانه 29000 دلار آمریکا به چهارمین اقتصاد بزرگ جهان تبدیل شود.
مالزی
علی رغم جمعیت نسبتاً کمی در حدود 32 میلیون نفر ، اقتصاد نوظهور مالزی یکی از ثروتمندترین ها در آسیا است. تولید ناخالص داخلی مالزی در بین کشورهای ASEAN در رده چهارم قرار دارد و براساس اعلام بانک جهانی ، درآمد سرانه آن 12. 295 دلار آمریکا را به عنوان یک کشور با درآمد متوسط معرفی می کند. مالزی از نظر جغرافیایی در وسط آسه آن واقع شده است و توسط نه کشور عضو دیگر احاطه شده است.
از زمان به دست آوردن استقلال خود در سال 1957 ، اقتصاد مالزی به طور موثری از کالاهای مبتنی بر کالا و کشاورزی تا یکی از مواردی که در حال حاضر دارای بخش های تولیدی و خدمات قوی است ، متنوع شده است و کشور را به سمت صادر کننده برجسته لوازم الکتریکی ، قطعات و قطعات سوق می دهد.
امروز مالزی یکی از بازترین اقتصادهای جهان را دارد که نسبت تجارت به تولید ناخالص داخلی بیش از 130 ٪ از سال 2010 بیش از 130 ٪ است. باز بودن کشور به تجارت و سرمایه گذاری نقش مهمی در ایجاد شغل و رشد درآمد داشته است ، با حدود 40 ٪مشاغل مالزی مرتبط با عملیات صادراتی. مالزی همچنین دارای یکی از بزرگترین استانداردهای زندگی در جنوب شرقی آسیا و نرخ بیکاری پایین 4. 7 ٪ است (IMF ، اکتبر 2021).
چشم انداز مالزی
مالزی تا سال 2024 در مسیری برای تبدیل شدن به یک کشور با درآمد بالا قرار دارد. این برنامه توسعه جدید راهی را برای وضعیت پیشرفته اقتصاد و شمول بیشتر از طریق طیف گسترده ای از اهداف توسعه مانند حقوق صاحبان سهام ، شمول ، پایداری محیط زیست ، زیرساخت ها و سرمایه های انسانی ارائه می دهد. توسعه.
تایلند
تایلند دارای اقتصاد در حال ظهور در بازار آزاد ، دومین کشور بزرگ در جنوب شرقی آسیا ، با تولید ناخالص داخلی اسمی تقریباً 500 میلیارد دلار است. این پادشاهی دارای یک بازار داخلی قوی و طبقه متوسط در حال رشد است که بخش خصوصی به عنوان موتور اصلی رشد فعالیت می کند. اقتصاد تایلند به خوبی در بازار جهانی ادغام شده است و صادرات بیش از 70 ٪ تولید ناخالص داخلی را تشکیل می دهد. این کشور همچنین دارای یک بخش بزرگ صنعتی (40 ٪ تولید ناخالص داخلی) و یک بخش خدمات قوی و رو به رشد (50 ٪ تولید ناخالص داخلی) است که عمدتاً روی گردشگری و خدمات مالی متمرکز شده است.
با توجه به اهمیت صادرات به تایلند ، این کشور یک رهبر منطقه ای در تسهیل و آزادسازی تجارت ، به ویژه با همسایگان آسیایی خود بوده است. تایلند عضو مهمی از ASEAN است ، با یک مکان استراتژیک که دسترسی آسان به بازار بزرگی بیش از 660 میلیون نفر را فراهم می کند و جامعه ای از اتصال ، یک پایگاه تولید و یک بازار واحد را تشکیل می دهد. علاوه بر این ، دسترسی آسان تایلند به چین و هند و بسیاری دیگر از کشورهای آسیای شرقی مانند ژاپن و جمهوری کره ، این بازار مصرف کننده گسترده را در حال حاضر به نسبت های قابل توجه تر گسترش می دهد.
روابط خوب تایلند و شبکه رو به رشد توافق نامه های تجارت آزاد با سایر کشورها دسترسی تجارت به بازارها را در داخل و خارج از منطقه افزایش داده است. این عوامل همراه با موقعیت استراتژیک پادشاهی ، آن را به یک مرکز منطقه ای برای تجارت و مسافرت بین المللی و همچنین مرکزیتی برای صنایع مختلف تبدیل کرده اند که قابل توجه ترین آنها خودرو و کشاورزی است. تایلند به دلیل فضای سرمایه گذاری مطلوب ، جامعه باز و روحیه کارآفرینی مورد علاقه بسیاری از شرکت ها ، شرکت های رسانه ای و سازمان های بین المللی قرار گرفته است.
چشم انداز تایلند
با نگاهی به آینده ، دولت سلطنتی تایلند تا سال 2036 یک برنامه 20 ساله برای دستیابی به وضعیت با درآمد بالا را تشریح کرده است. این طرح شامل طیف گسترده ای از ابتکارات از بالا به پایین ، به ویژه در زیرساخت ها و سرمایه های انسانی ، برای تبدیل تایلند به یک نوآورانه است. اقتصاد مبتنی بر ارزش با تمرکز بر 12 حوزه مانند اتوماسیون و روباتیک ، سوخت های زیستی و بیوشیمیایی ، حمل و نقل هوایی و تدارکات و دیجیتال.
فیلیپین
فیلیپین یکی از سریعترین بازارهای نوظهور جهان است. براساس اعلام صندوق بین المللی پول ، اقتصاد فیلیپین 32 مین بزرگ جهان با تولید ناخالص داخلی اسمی در سال 2021 ، دوازدهمین بزرگ در آسیا و سومین نفر در آسه آن پس از اندونزی و تایلند بود.
فعالیت های تجاری با عملکرد قوی در بخش خدمات ، از جمله املاک و مستغلات ، برون سپاری فرآیند تجارت و بخش های مالی و بیمه ، قوی است. با افزایش شهرنشینی ، طبقه متوسط در حال گسترش و جمعیت وسیع و جوان ، نشاط اقتصادی این کشور مبتنی بر تقاضای شدید مصرف کننده است که توسط یک بازار کار پر جنب و جوش و حواله های قابل توجهی پشتیبانی می شود.
حرکت رشد توسط اصول اقتصادی قوی و یک نیروی کار رقابتی شناخته شده بین المللی تقویت می شود. این کشور با میانگین رشد سالانه 6. 4 ٪ بین سالهای 2010 و 2019 و از 4. 5 ٪ بین سالهای 2000 تا 2009 ، این کشور در آینده نزدیک به یک کشور با درآمد متوسط است.
جاده
Ambisyon 2040 ، بیست و پنج ساله چشم انداز بلند مدت دولت فیلیپین ، مسیر رشد کشور را با جزئیات بیان می کند. این بر اهمیت رشد اقتصادی مرتبط ، فراگیر و بلند مدت تأکید دارد. درآمد سرانه باید در طی 25 سال آینده حداقل سه برابر افزایش یابد (تا سال 2040). و در نتیجه این اقدامات استراتژیک ، انتظار می رود اقتصاد فیلیپین تا سال 2050 به چهارمین بزرگ در آسیا و نوزدهمین بزرگ جهان تبدیل شود.
ویتنام
ویتنام یکی دیگر از اقتصادهای با رشد سریع جهان است. تغییر تخصیص نیروی کار از کشاورزی به تولید و خدمات به رشد سریع اقتصادی کشور نسبت داده می شود. سرمایه گذاری خصوصی ، گردشگری قوی ، درآمد بالاتر و افزایش شهرنشینی به توسعه ویتنام کمک کرد.
رشد تولید ناخالص داخلی این کشور در سال 2019 به 10 سال 7. 1 ٪ و 7. 02 ٪ افزایش یافت ، سپس به دلیل شیوع Covid-19 سقوط کرد ، اما در 2020 و 2021 با 2. 9 ٪ و 3. 8 ٪ مثبت ماند. طبق پیش بینی اخیر صندوق بین المللی پول (اکتبر 2021) ، پیش بینی می شود که رشد تولید ناخالص داخلی در ویتنام در سال 2022 به 6. 6 ٪ و در سال 2023 6. 8 ٪ برسد ، مشروط بر بهبود اقتصادی جهانی پس از فهرست.
اقتصاد ویتنام در درجه اول مبتنی بر بخش های دولتی مانند پارچه ، مبلمان ، غذا ، پلاستیک ، کاغذ ، گردشگری و ارتباطات است. حتی قبل از شیوع Covid-19 ، ویتنام قبلاً خود را به عنوان مقصدی مورد علاقه برای تولید دریایی تأسیس کرده بود.
اکنون که این همه گیر زنجیره های تأمین جهانی را مختل کرده است ، خروج تولید کنندگان از چین افزایش یافته است ، ویتنام می خواهد حتی بیشتر از این گرایش بهره مند شود و پتانسیل کاملی برای جذب FDI و تقویت توانایی تولید آن حتی بیشتر دارد.
چشم انداز ویتنام
پیش بینی می شود رشد تولید ناخالص داخلی ویتنام نسبت به دهه های گذشته نسبت به دهه های قبل کندتر باشد ، اما اقتصاد این کشور به خوبی موقعیت دارد تا یک مجری قوی باقی بماند. مبانی اقتصادی جامد ویتنام به حمایت از رشد اقتصادی بلند مدت ادامه خواهد داد: جمعیتی مطلوب ، یک بخش تولید صادرات قوی و پتانسیل این کشور برای تبدیل شدن به نیروگاه تولید بعدی آسیا.
کامبوج
کامبوج یک بازار در حال ظهور در دسترس و بسیار باز است که طی دو دهه گذشته تحول اقتصادی و رشد چشمگیری را تجربه کرده است. به طور مداوم به عنوان یکی از سریعترین اقتصادهای جهان در نظر گرفته شده است که تولید ناخالص داخلی در سال 2019 7 ٪ رشد می کند.
توسعه سریع کامبوج از امرار معاش کشاورزی به یک اقتصاد با درآمد متوسط در بازار با رشد شدید در بخش های نساجی ، پوشاک و کفش و گردشگری و ساخت و سازها دامن زده شد.
از بسیاری از مزایای رقابتی کامبوج ، جمعیت جوان آن ، نیروی کار مقرون به صرفه ، موقعیت استراتژیک درست بین ویتنام و تایلند و دسترسی به تعرفه مطلوب است. این امر به این کشور اجازه می دهد تا در زنجیره های ارزش جهانی شرکت کند ، با شرکت هایی که شیوه های تولید "به علاوه یک" را برای تکمیل عملیات موجود در کشورهای همسایه اتخاذ کرده و از دسترسی آزاد کامبوج و تولید کم هزینه بهره مند می شوند. شرکت های بین المللی همچنین برای هدف قرار دادن طبقه متوسط در پنوم پن با خرید و خدمات با کیفیت بالا وارد بازار می شوند.
چشم انداز کامبوج
کامبوج قصد دارد تا سال 2030 تا سال 2030 به وضعیت اقتصاد با درآمد متوسط برسد و تا سال 2050 وضعیت اقتصاد با درآمد بالا را بدست آورد. برای دستیابی به این هدف ، دولت سلطنتی کامبوج اقدامات مختلفی را برای کمک به توسعه سریعتر بازار سرمایه انجام داده است. زیرساخت ها و پشتیبانی کامبوج نیاز به رشد بلند مدت با آموزش سرمایه گذاران و شرکت ها ، معرفی الزامات حسابرسی و استانداردهای حسابداری و پخش کننده های مجوز در بازار مانند شرکت های مدیریت صندوق ، بانکهای نگهبان و کارگزاران اوراق بهادار ارائه می دهد تا چند مورد را نامگذاری کند.
نتیجه
بازارهای نوظهور در آسیا طی چند دهه گذشته رشد قوی و پایدار را به ثبت رسانده است. آنها انعطاف پذیری اقتصادی کلان خود را افزایش داده اند ، همچنان به صنعتی شدن ، شهرنشینی ، ادغام در اقتصاد جهانی ادامه داده و تحولات جمعیتی مطلوب را تجربه کرده اند. در آینده ، این پیشرفت ها به ایجاد فرصت های رشد بالا برای مشاغل و سرمایه گذاران در سراسر آسیا ادامه خواهد داد.
و با وجود چالش های متعددی ، مانند خطر نوسانات ، پیش بینی می شود در حالی که دسترسی ارزشمند به گسترش سریع شبکه های تولید و مصرف کننده دسترسی دارد ، رشد آسیا در حال ظهور قوی باقی می ماند.
اگر در راه اندازی مشاغل در آسیا به کمک نیاز دارید ، برای پشتیبانی از شما در طول فرآیند با Acclime تماس بگیرید.
